top of page

daar ligt mijn lichaam met onder mijn huid

een slang, ongezien kronkelt hij op plekken

met de belofte dat het soepel loopt, hydrateert en smeert

zoals olie roestige scharnieren weer doet bewegen


oh slang, ik heb je nodig

kruip door mijn corpus, mijn vlees, mijn vitale delen

was mijn vaten en laat het baten

werp je vel af, ververs het vet, het zout, de tranen

sluit mijn adem, oh slang, geef me je gif

verzwelg, verdelg, verteer me, opdat ik regenereer


de roep om weemoed van alles wat vitaal is

klinkt in de duisternis een heilloos bestaan

dwalend op zoek naar een onzichtbaar vernis

falen wij op weg naar hel en verdoemenis


ben je een groot mens als je vergeten bent

hoe je moet spelen en het niet meer lukt

je primaire gevoelens te delen


ben je een groot mens als alle dingen die je zegt

echt moeten zijn, ook al is echt alle dingen zeggen

niet fijn


ben je een groot mens als je naarstig zoekt naar die ene

die ene die jou compleet maakt en die je dan hard

in je hart raakt


ben je een groot mens als je ochtend niet start

zonder een bakkie troost

en je dag niet eindigt zonder een gistig glas proost


ben je een groot mens als je je begeerte, je driften,

je wellust weet te verdringen

je diepste verlangens weet te bedwingen


ben je een groot mens als de dagen zich vullen

met taken, lasten, schuld en onzekerheid of een beloning volgt

voor je geduld en verdraagzaamheid


ben je een groot mens als je geacht wordt verstandig te zijn

en verwacht wordt te streven, te geven, te leven

zoals een groot mens is voorgeschreven


zal ik ooit voldoen een groot mens te zijn?


met alle fatsoen blijf ik toch liever klein


bottom of page