top of page

en dan sla ik je toch

en dan duw ik je even

en dan steek ik je nog

oh, wil je nog leven

jammer voor je joch

je gaat het begeven

het is oorlog

liefde is mij nooit gegeven


een zwaar anker trekt me omlaag

ter nagedachtenis hoe mijn dag was

de schuld van mijn nachtmerries


met de vracht die ik draag

zwoeg ik door zuigend moeras

en voel dat ik dit gevecht verlies


in de begoocheling van de nacht knuffel ik je

zacht, kleed je uit, betast en besnuffel je


in etherische gedachten buiten mezelf om

maken we verbinding op 't onzegbare niveau


in mijn slaap werk ik met je intellectueel eigendom

en wentel me in jouw zinrijke saillante ratio



bottom of page