Hard

het is niet wat ik horen wil

deze woorden

dit gegil

het is niet wat ik voelen wil

deze klappen

dit geschil

het is niet wat ik zien wil

deze strijd

dit verschil

Hard

hoe de wind slaat in mijn gelaat

hoe de regen mijn huid raakt

hoe de lege straat mij achterlaat

hoe mijn medemens mij verlaat

ik had me vergist

niks is mild, niemand is vrijgevig

geen genade of vergiffenis

de harteloosheid, onverschilligheid, meedogenloosheid

welbeschouwd

is de wereld koud

Hard

ik zeg het maar zoals het is

bot

jouw soort grijpt me naar de strot

uitschot

jullie maken alles kapot

vuilnis

en je ruikt ook niet fris

ik ben meer van de gestampte pot

en nu opgerot