Fragiel

in een droom verloor ik mijn tanden weer

ik wist dat dit kon gebeuren

ik weet dat mensen oud worden

ik ken mensen die dat niet weten

ik weet wat het is om breekbaar te zijn

ik ben het niet vergeten

de holtes in mijn mond, de gebroken lach

mijn dichte lippen, schroom en schaamte

ik ben het niet vergeten

ik weet dat mensen oud worden

met holtes in hun mond

en alles vergeten

Net als in de musical

stel je voor

een wereld

waarin we niet praten

maar alleen maar zingen

naar elkaar

stel je voor

een wereld

waarin we niet lopen

maar alleen maar dansen

met elkaar

dan kan het toch niet anders

dan dat we alleen maar lachen

met elkaar

Midlife crisis

ik snap die mannen van middelbare leeftijd wel

die een motor kopen

en hun vrouw inwisselen voor een jongere

met een dure Rolex om hun pols

ik snap dat wel

ik zou dat ook wel willen

(die Rolex dan...)

(en die motor misschien ook wel...)

(en doe die vrouw er dan ook maar bij...)