en dat je dan op de camping op het toilet zit
en dat je buurvrouw haar aankomst aankondigt met: "Zo"
en dat ze dan naast je kletterend haar blaas leegt
en dat jij dan een scheet laat en zegt: "Zo"
top of page
We gingen voor een goudvis voor mijn dochter, maar kwamen thuis met een schildpadje. Superschattig, voor maar 2,50 euro. We noemden hem Gerrit. Niet ingewikkeld volgens de dierenwinkel, paste makkelijk in een glazen bakje. Tot we Google raadpleegde en ontdekten dat zo'n schildpadje dertig centimeter wordt en een aquarium nodig heeft met twintig liter water, een waterpomp en een warmtelamp. En er moest zand bij voor als het een vrouwtje bleek en eieren ging leggen. We besloten er onze hobby van te maken, maar het was niet leuk, elke zaterdag dat aquarium schoonmaken. En knuffelen kan je het niet. Na vier jaar gaven we het op. Nu leeft Gerrit gezellig tussen zijn soortgenoten in het Schildpaddencentrum. Ik ben trouw donateur.
(Inzending IFLU Ikje marathon)
Ik snap mensen niet die moeilijk doen over namen. Toen ik een kat had noemde ik hem Katje. Toen ik zwanger was noemde ik de foetus Kindje. En toen het geboren was en een meisje bleek, noemde ik haar Meisje. (Geen zorgen, zo heb ik haar niet laten registreren bij de gemeente.) Moeder, Vader, Broer, waarom moeilijk doen? In China hebben ze het ook over Grote Zus of Kleine Broer. Noem het beestje bij z'n naam. Nu moet ik toegeven, ik ben slecht in het onthouden van namen. Niet zozeer die van mijn naasten, maar collega's, buren, ik vind het lastig. Dus ik begroet met: Goedemorgen collega! En groet zo even enthousiast mijn buurman met Buurman. Valt niemand over. Tip!
(Ikje probeersel 1)
bottom of page